Web € 2.00

Er bestaan heel wat sites, waarop je contact kunt zoeken met oud-klasgenoten of andere mensen, die je uit het oog bent verloren. Eén van de bekendste sites in dit genre is Schoolbank. Als je op zo'n site inlogt, heb je de keuze om gratis lid te zijn, of je kunt een abonnement nemen, maar er is ook een betaalde variant, Schoolbank-Plus.

Deze variant heb je nodig, als je in contact wilt komen met je oud-klasgenoten. Dan pas krijg je hun emailadres te zien. Nu ben ik niet zo'n liefhebber van het Web € 2.00. Voor je het weet, zit je jaren vast aan kleine bedragen betalen voor iets, waar je nauwelijks gebruik van maakt. Schoolbank is nl. niet de enige, die graag geld wil zien voor "extra" service, dus voor je het weet, betaal je zo toch een aardig bedrag op jaarbasis.
Wil je dan toch de mogelijkheid hebben, om met oude schoolvrienden in contact te komen, moet je een klein beetje boerenslimheid hebben. En daar beschik ik wel over. Daarnaast moet je weten, hoe Schoolbank in elkaar zit.
Ze passen de marketingtruc van het nieuwsgierig maken toe. Ik zal een klein voorbeeldje geven. Oud-scholieren kunnen een klein verhaaltje schrijven, waarna alleen de eerste zin wordt geplaatst.

Als ik even kijk naar de Frederik Muller Akademie, dan krijg ik dit te lezen bij Evelien Reeskamp, bij wie ik in de BOB in de klas zat: de BOB: 1 jaar op deze school, maar wat een avontuurlijke tijd!
Met als aanvulling het onvermijdelijke Meer lezen? Neem Schoolbank-Plus.
En welke boerenslimheid heb ik toegepast? Een voortreffelijke openingszin: www.bertbreed.blogspot.com is mijn (sport)weblog, waarop je...
Via mijn weblog kunnen mensen makkelijk contact met mij zoeken. En dat gebeurt soms. Zo kreeg ik via mijn mail weer contact met Anja Kieboom, die tegenwoordig in de buurt van Grenoble woonachtig is. Vorige week heb ik Anja samen met een aantal andere klasgenoten gezien en gesproken op een gezellige avond.En dat met een klein beetje boerenslimheid. Want ik ben een liefhebber van Web 2.0, maar niet van Web € 2.00.

Mystery guest

In de vakantie heb ik één keer op kunnen treden als "mystery guest". We waren op de eerste dag van de vakantie al bijna 120 km onderweg. We reden via de Midden-Nederlandroute, in kringen van fietsers beter bekend als LF4a en waren beland in Amerongen op de Utrechtse Heuvelrug.
We hadden, om de ballast te beperken, voor Nederland alleen "De sterkste kaart van Nederland" bij ons, waar op 2 zijden Nederland boven de grote rivieren staat. Niet echt gedatailleerd dus, maar we kennen Nederland inmiddels goed genoeg om daarmee onze weg te kunnen vinden.
Er is echter één máár: campings zul je er niet op vinden. Komend vanaf Overberg, zeg maar de uiterste westrand van Veenendaal, hadden we de Amerongse berg beklommen: bijna 2 km klimmen en daarna iets steiler (5%) afdalen.

In dit schitterende plaatsje deed Ada boodschappen. Het antwoord op de vraag naar de dichtstbijzijnde camping was minder bevredigend: in Overberg moesten we de eerste afslag nemen, dus we "mochten" de Amerongse berg wederom beklimmen. Eigengereid als we zijn reden we echter eerst nog door naar het VVV, maar deze was al gesloten. Gelukkig was de bibliotheek om half 6 nog open. Aan de vrij jonge vrouw achter de balie vroeg deze bibliothecaris naar een camping richting Rhenen en via internet zocht ze het snel op, evenals de mogelijkheid om onze tent op te kunnen zetten op het passantenveld. Als "mystery guest" kan ik zeggen, dat deze bibliothecaresse de vraag vriendelijk en efficient beantwoordde.
Bij "de Tabaksschuur", een mooie, ruim opgezette camping in Elst, telden we € 15,- neer voor 1 nacht. Het passantenveld was verder leeg, dus we konden een goede plek uitkiezen om voor het eerst sinds een jaar de Esvo-tent op te zetten.