Wat heb ik gelachen op zondag 2 februari, toen Freek de Jonge begon voor te lezen uit het Handboek INK-model. Jaren geleden heb ik in een werkgroep gezeten, die hier voor de bibliotheek mee aan de slag ging. De maniet, waarop Freek het wegzette, was geheel de mijne.
Maandagochtend bleek maar weer eens, dat je ook te vroeg kunt lachen. Voor de certificering "mogen" we weer een rondje INK doen en in hun wijsheid hadden Margreet en Irene mij uitgekozen, wat heet, uitverkoren, om mee te mogen draaien in het INK-circus. En zo'n prachtig aanbod kun je natuurlijk niet weigeren.
Hoewel ik veel meer geloof in goede verhoudingen tussen de personeelsleden onderling (je kunt nog zo'n mooi organisatieschema hebben, als de collega's onderling niet door één deur kunnen, komt er niets tot stand), zie ik het werk in deze commissie niet bepaald INKtzwart in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lekker nummer, Bert. Ik was vroeger een echte Shocking Blue-fan. Het eerste singletje dat ik kocht was Venus.
BeantwoordenVerwijderenDankzij jou associeer ik INK nu voortaan met deze oude Haagse band en dat is een stuk beter dan die droge INK kost zelf.
En nu maar kijken, of we Len van Twisk een cultuurshock kunnen bezorgen....
BeantwoordenVerwijderen