“Al siet men de luy, men kent se niet.” Dit is een van de bekendste zinsneden uit de Gouden Eeuw. Het komt uit “De klucht van de meulenaer” van G.A. Bredero, die vooral bekend is geworden met “De Spaanse Brabander”. Wij haalden in de zomer van 1999 deze Brabander, die zich vooral ontpopte als een Bourgondische Brabander.
Waar iedereen de duiventil gebruikt voor het verdelen van post, gereserveerde boeken en dergelijke, ontdekte Walter nog een andere functie: je kunt er een gereserveerd stuk appeltaart veilig in stallen. Het is maar goed, dat er die dag niet getrakteerd is op Bossche bollen!
In de beginjaren werkte Walter eens in de 3 weken in Katwijk aan den Rijn. Waar heel Nederland bekend was met de televisieserie “Theo en Thea”, bedacht Walter zijn eigen variant: “Thea en Thea”.
Walter staat bij ons vooral te boek als de man van internetcursussen en sociale media, web 2.0 en zo, maar er is een tijd geweest, dat ook hij nog heel ouderwets cataloguskaartjes zat in te voeren! We kunnen het ons bijna niet meer voorstellen, maar iedere bibliothecaris, die een kwart eeuw terug gaat in de tijd, moest dit handwerk verrichten.
We kennen deze gemoedelijke Brabander als secuur en nauwgezet. Haast? Nog nooit van gehoord: al stonden er 10 klanten voor zijn neus, als hij met een zoekvraag bezig was, dan liet hij zich niet opjagen.
Deze eigenschappen kwamen goed van pas bij de vraagbeantwoording voor Al@din en bij de krakercompetitie.
Het eerste jaar stonden we als team van de bibliotheek in Katwijk bijna in de halve finale. We kwamen 1 punt tekort, nota bene een punt, die we niet gekregen hadden omdat de naam “De Golfbrekers” minder origineel gevonden was.
Uit deze competitie heb ik een vraag gedestilleerd: Uit welk lied komt de zinsnede “Harbalorifa”?
Vele beantwoorde vragen en veel internetcursussen later is het moment daar, dat we afscheid gaan nemen van de man, die niet gehinderd door veel kennis van zaken twee jaar geleden nog bijna de voetbaltoto in de Katwijkse bibliotheek won.
De informele wedstrijd op donderdagavond is niet meer: wie is er eerder op het eind van de Cantineweg, Walter op zijn scooter of Bert op zijn fiets?
Na gedane arbeid was hij thuis vaak weer achter de computer te vinden, getuige de mailtjes, die hij soms ver na middernacht aan zijn collega’s verzond.
Walter gaat ons verlaten. Hij gaat het hogerop zoeken. Hij gaat na zijn AOW aan de slag bij de luchthavenbibliotheek op Schiphol. Voor 1 dag in de week. In werkelijkheid worden het er meer. Ik heb op slinkse wijze zijn contract in kunnen zien. De rest van de week is Walter ingedeeld in de buitendienst. Hij mag de boeken, die op andere vliegvelden achtergebleven zijn, op gaan halen. De reis- en verblijfskosten worden uiteraard vergoed.
Als jullie dus een vliegtuig over zien komen, zwaai dan even: het is heel wel mogelijk, dat Walter er in zit!
Walter, het ga je goed. Je was een prettige en betrouwbare collega. Als kleine blijk van waardering krijgt onze Bourgondische Brabander een persoonlijk cadeau van deze Hollandse doordouwer, waarvan Walter de woordspeling goed gekozen heeft gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten