"Je bent een wonder!"

Gisterenavond fietste ik om een uur of half 6 op weg naar huis vanaf mijn werk over de Nachtegaallaan. Ter hoogte van het kerkhof dacht is een mobieltje te zien liggen op de weg. Ik remde, keerde me om en inderdaad lag daar op de donkere klinkers een smartphone.

Natuurlijk raapte ik deze op met het idee, om deze bij de rechtmatige eigenaar terug te bezorgen. Laten liggen was geen optie. Als er een auto overheen zou rijden, dan zou de smartphone ter ziele zijn.
Met het mobieltje in mijn jaszak fietste ik naar huis toe, waar mijn zoon middels het ruilen van de simkaart met die van zijn eigen smartphone in het adresboek kwam. Er stonden diverse namen, maar eentje leek ons de meest praktische: Ma.

En inderdaad. We hadden meteen de moeder aan de lijn. Zoonlief was al fietsend zijn smartphone verloren. Er was met lampen uitgebreid naar gezocht, maar helaas tevergeefs. Een of andere onverlaat had hem meegenomen....
Ze was zeer blij, dat het mobieltje weer terecht was. Al zijn schoolwerk zat erin.
Daar ze vlak bij de Hoofdbibliotheek woonden, sprak ik af om de smartphone vanmorgen voor 9 uur terug te brengen.
Ik belde aan. Er werd open gedaan en ik werd verwelkomd met de woorden: "Je bent een wonder!"

Nou horen jullie het ook eens van een ander.

Rondje Valkenburg

Vanmorgen fietste ik naar de Leidse binnenstad, waar ik in een viertal winkels wat inkopen deed. Een ervan was de Hardloopwinkel, waar ik een paar sportgelletjes zonder cafeïne kocht met het oog op de 1000 rondjes van Leiden volgende week zondag.

Thuis gekomen ruimde ik alles op en trok mijn hardloopschoenen aan. Onder een grauw wolkendek liep ik naar Valkenburg toe. Ik weet, dat ik te boek sta als een kilometervreter, maar ik bedoel in dit geval Valkenburg aan den Rijn en niet Valkenburg aan de Geul.

Ooit was Valkenburg een grensfort van de Romeinen. Praetorium Agrippinae lag aan de Oude Rijn, destijds de hoofdtak van de Rijn. Deze rivier vormde de noordgrens van het Romeinse Rijk, de limes.

Zoals u kunt zien, zag de kuststreek er in die tijd heel anders uit. Veel begaanbare wegen door het veenweidegebied waren er niet in de Romeinse tijd. Heden ten dage is dat heel wat beter, al ging dat niet helemaal op voor het voetpad langs het Valkenburgse meer, dat ik had gekozen. Op sommige stukken moest ik door het gras baggeren, daar het gravelpad daar vol water stond.

Dat klopt ook wel. Het er is de laatste dagen flink wat neerslag naar beneden gekomen. Ook tijdens mijn loop van 10 kilometer kreeg ik daar mee te maken. Nog voor ik de Rijn bereikt had, had ik al een bui op mijn kop gehad met een mengeling van regen, hagel en natte sneeuw. Wat dat aangaat was het een prima training voor de Elfstedentocht, waar je ook begint met een paar kilometer hardlopen. Dan kan het ook sneeuwen.

Ik liep naar de bibliotheek van Valkenburg, waar mijn collega Nelina Houwaart op dat moment werkte. Na even gepraat te hebben met haar liep ik weer op huis aan. Na een duurloop met temperaturen van een paar graden boven nul voelde een warme douche weldadig aan.

Glibberig

Vanmorgen moest ik met de biebauto langs de filialen rijden. Na ondanks het dreigende wolkendek droog overgekomen te zijn, kreeg ik tijdens een ritje van Katwijk via Valkenburg en Rijnsburg weer terug naar Katwijk regen, hagel en natte sneeuw over mij uitgestort. Als liefhebber van natuurijs heb je daar op dit moment niets aan, maar doordat dit soort buien uiteindelijk in de sloten terecht komt, kunnen deze alvast lekker afkoelen. Wie weet hebben we er in de rest van de winter profijt van.

Toen ik in filiaal Hoornes/Rijnsoever werkte, hagelde het even dusdanig flink, dat het wegdek helemaal wit was.

Dat hield tevens in, dat het wegdek glibberig werd. En nu we het toch over glibberen hebben: gisteren kwam een commissie de banken met het voorstel, dat de klanten van prostituees over moesten stappen op pinnen.

Ik keek voor alle zekerheid nog even op de kalender, maar het was nog lang geen 1 april. Hoe krijg je het verzonnen?
Als er één sector is, waarbij men juist niet wil pinnen, dan is het de prostitutie wel. Ik zie de discussies in huiselijke kring al voor me, nadat de bankafschriften zichtbaar zijn geworden.
"Schat, was is dat voor betaling?"
"Ach lieverd, ik ben gezellig naar de hoeren geweest."

Dat kan toch iedereen bedanken? Daarnaast zitten noch de prostituees noch de pooiers erop te wachten in deze glibberige wereld, waarin vooral zwart geld omgaat.
"Wilt u er een BTW-nota bij hebben?"
"Kan ik het ook aftrekken? Van de belastingen bedoel ik."

Maar goed, wie ben ik? Deze eenvoudige blogschrijver kan natuurlijk niet tippen aan het economisch vernuft van de hoogopgeleide bankmedewerkers, die met dit werkelijk fenomenale voorstel zijn gekomen, dat vermoedelijk ergens in de onderste la van een bureau zal verdwijnen.
Een beetje cabaretier moet hier wel wat mee kunnen....